&nbsp;2023 Liege-Bastogne-Liege erkeklerde Soudal-QuickStep takımından Remco Evenepoel, kadınlarda ise SD Worx takımından Demi Vollering şampiyonluğa uzandı.Bu yıl 109. kez koşulan yarışta, Remco Evenepoel 6 saat 15 dakika ve 49 saniyelik derecesiyle üst üste ikinci kez şampiyon oldu. Tom Pidcock ikinci, Santiago Buitrago podyumu üçüncü sırada tamamladı.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Remco Evenepoel, 1987'de Moreno Argentin'den bu yana Liège-Bastogne-Liège'i kazanan ilk Dünya Şampiyonu oldu. Ayrıca, Evenepoel, 1998'de Michele Bartoli'den bu yana yarışı arka arkaya kazanan ilk sürücü oldu.&nbsp;</li></ul>Evenepoel:&nbsp;"İnanılmaz, inanamıyorum. Sezonun başlarında Amstel Gold ve La Flèche Wallonne'da zaferlerle üçlüyü kuran Vollering, "Takım arkadaşlarım için çok minnettarım ve çok gururluyum. Bunu gerçekten kazanmak istedim, özellikle de üst üste üç kez kazanma şansım olduğu için ve bu her gün elde edemeyeceğin bir şans, bu yüzden bunu gerçekten eve götürmek istedim."<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Demi Vollering tarihe geçti</h2><img src="https://images.aposto.com/2023/3/1/1682350126284.jpeg" width="550" fr-original-style="" fr-original-class="fr-draggable" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;">Getty ImagesDemi Vollering ise 2021 yılının ardından ikinci kez kazandı. Vollering, Liège-Bastogne-Liège'i kazanmak için Elisa Longo Borghini'yi geride bırakarak şampiyon oldu. Trek-Segafredo takımından Elisa Longo Borghini podyumda ikinci sırayı alırken, SD Worx takımından Marlen Reusser üçüncü sıraya yerleşti.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Demi Vollering,&nbsp;Amstel Gold Race, La Fleche Walonne ve Liege-Bastogne-Liege kazanarak, Ardenler Klasiklerini aynı yıl içerisinde kazanan dördüncü bisikletçi oldu.</li></ul>Vollering:&nbsp;"Sürekli 'tamam şimdi geliyorlar. Gerçekten hala arkamda olduklarını düşündüm, bu yüzden tekrar baktım. Ama gerçekten sevdiğim ve bana uyan bir yarış, umarım orada tekrar gerçekten iyi bir yarış çıkarabiliriz."Bilgi notu:&nbsp;Tadej Pogacar, 84. km'de Mikkel Honoré'nin de dahil olduğu kazadan sonra yarışı bıraktı. UAE-Team Emirates direktörü Mauro Gianetti: "Pogacar'ın sol bileğinde iki kırık var. Biri için ameliyat şart, diğeri ameliyatsız geçecek. Doktorundan öğrendim durumunu. Kendisiyle ameliyat sonrası konuşacağım. Öncelikle ameliyatı ve sonucunu görmemiz lazım. Birden fazla kırık olduğu için detaylı bir durum değerlendirmesi için ameliyat sonucunu beklemek zorundayız." açıklamasında bulundu.

Punto 

Bu yıl 109. kez koşulan yarışta, erkeklerde Remco Evenepoel, kadınlarda Demi Vollering şampiyon oldu.

Bisiklet | 2023 Liege-Bastogne-Liege

Bu sene de Mart’ı Toskana ve Ligurya’da karşıladık. Belki orada değildik ama, bisiklet sporu sağ olsun bize her zaman “gitmiş kadar olduk” dedirtmeyi başarıyor. İtalya topraklarında koşulan Mart ayının en büyük iki bisiklet yarışı Strade Bianche ve Milano-Sanremo bu sene belki farklı senaryolara sahipti ama ikisi de isimlerinin hakkını sonuna kadar verdi. Tabii ki bunda pelotonun sahip olduğu müthiş yetenek havuzu başroldeydi.Cüret Etmek KazanmaktırTakvimde öncelik her zaman olduğu gibi Toskana topraklarında koşulan Strade Bianche’nindi. Sadece 17 yıllık oldukça kısa bir geçmişe sahip olmasına rağmen farklı yol şartlarıyla kısa zamanda bir klasik haline gelen Strade, toz ve toprağın arasından yine hızla geçip gidiverdi. Bu hızı yaratan isimse genç bir canavardı.Strade Bianche kazanmak kolay iş değil. Bitmek bilmeyen tozlu yollardan hatasız geçecek, defalarca önünüze çıkan irili ufaklı yokuşları tırmanacak dirayete sahip olmanız gerekir. Strade’nin alameti farikası da zaten budur. Paris-Roubaix’de de bol bol toz toprak vardır; ancak yokuş yoktur. Flandre ve Arden klasiklerindeyse istemediğiniz kadar yokuş vardır; ancak toz-toprak yoktur.İşte tüm bu şartlar altında Strade’yi kazanmak için diğer klasiklerin aksine sadece süper bir punçör olmanız yeterli olmayabilir. Tozlu yollarda bisiklet hakimiyeti yüksek,&nbsp; kros bisikleti geçmişi olan yarışçıların avantajı geçtiğimiz yıllarda görülmüştü. Pelotonun iki harika çocuğu: 2021 şampiyonu Mathieu van der Poel ve 2020 şampiyonu Wout van Aert yol bisikletindeki müthiş başarılarının yanında kros bisikletinde boy göstermeye devam eden isimler. İşte bunlardan bir diğeri, yine bisikletin süper yeteneklerinden Britanyalı Ineos Grenadiers sporcusu Tom Pidcock 2023 Strade Bianche’yi kazanan isim oldu.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/1/1679344229171.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Cycling NewsHem 2022’de Tadej Pogacar’ın hem de 2021’de van der Poel’un zaferleri son derece görkemliydi. Pidcock’un galibiyetiyse belki onlar kadar görkemli değildi ama neredeyse 50 km’lik bir atağı göz ardı etmek de saçma olur. Üstelik kazanan her zaman en güçlü olan değil, bazen en iyi yarış hissine ve en doğru atak zamanlamasına sahip olan, en akıllıca yarışan ve risk alandır.&nbsp;İşte Pidcock tam olarak böyle yarıştı. Pelotonun içinden ilk atağı kendisi değil, Alberto Bettiol yaptı, ancak Pidcock bu atağı takip etmesi gerektiğini hissetti. Ardından da yokuşun inişinde kendi atağını yaparak Bettiol’ün ve gruptaki diğer isim Andrea Bagioli’nin yanından bir anda, kelimenin tam anlamıyla, toz oldu. Zaten inişte ne kadar yetenekli bir isim olduğunu geçtiğimiz seneki Fransa Turu’nda kazandığı Alpe d’Huez etabında herkese göstermişti. Bu müthiş atağa rağmen Strade Bianche gibi bir yarışta 45-50 km kala yapılan bir hamle, hiçbir zaman galibiyeti garanti etmez. Ancak cüret etmezseniz, kazanamayacağınız kesindir. İşte Pidcock da cüret etti ve galibiyete ulaştı.Strade Bianche, 23 yaşındaki genç süper yeteneğin kariyerinde şu ana kadar elde ettiği en büyük klasik zaferi oldu. Ancak daha hala yolun başında ve bu izlediğimizin sadece fragman olma olasılığı bir hayli yüksek.Aile Yadigârı1960 yılından 1977’ye kadar profesyonel pelotonun en sevilen isimlerinden Raymond Poulidor, hep bir “kaybeden” oldu; kendisine Fransızlar tarafından “Ebedi İkinci” lakabının takılmasına neden olan bu kariyer tabii ki tamamen başarısızlıklardan ibaret değildi. Fransa Turu’nda sürekli vatandaşı Jacques Anquetil’e yenilmesine rağmen, hatta tam aksine belki de bu sayede, ondan her zaman çok daha popüler bir figür oldu. Bugün bize bıraktığı en güzel miras, kuşkusuz torunu Mathieu van der Poel. Mathieu’ye bıraktığı en büyük yadigârsa kariyerinin en büyük zaferi olan 1961 Milano-Sanremo şampiyonluğuydu.Il Lombardia kusura bakmasın ama, iki İtalyan anıtsal klasiğinden Milano-Sanremo yaşattığı heyecanla Ekim ayında düzenlenen kardeşini gerilerde bıraktı. Belki bunda henüz yarış izlemeye aç olduğumuz bir dönemde düzenleniyor olması bir etkendir ama son yıllarda izlediğimiz Milano-Sanremo’lara bakınca da işin tamamen bundan ibaret olmadığı kesin. Bunda yarışın tahmin edilemez olmasının payı tabii ki çok büyük. Üstelik tahmin edilemez olan sadece kimin kazanabileceği değil, kazananın galibiyeti nasıl elde edeceği de.Bize her sene farklı bir menü sunan Milano-Sanremo, bunu bu sene de başardı. Her edisyonda değişmeyen belki de tek şey, Cipressa yokuşuna kadar yarışta çok da fazla hareket olmaması. Eh, her mekânın bir de spesiyali olmalı değil mi. Bu sene de pelotonu harekete geçiren ilk bölüm Cipressa oldu. Fakat geçen senelerden farklı olarak, bu sefer Cipressa atakları pelotonu dağıtmaya yetmedi. Bunun için Milano-Sanremo’nun iki büyük yokuşundan ikincisine, yani Poggio’ya kadar gitmemiz gerekti.Poggio’da pelotonu dağıtan isimse, tahmin edilebileceği gibi Sloven süperstar Tadej Pogacar oldu. Pogacar belki de bu atakla herkesi dökebileceğini düşündü, ki bunu başarabilirdi de. Eğer arkasında onu takip edenler Mathieu van der Poel, Wout van Aert ve Filippo Ganna olmasaydı.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/1/1679344642605.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Bici da StradaÖnde oluşan bu süper dörtlünün artık Poggio’yu beraberce bitirmesi bekleniyordu. Ama bu Milano-Sanremo, beklentileri her zaman bir kenara bırakmak gerek. Poggio’nun son metrelerinde atağını yapan van der Poel, diğerlerinin bir anlığına birbirlerine bakmasından faydalanarak inişte bir fark yakaladı. Bu öyle bir farktı ki; hem her an kapanacakmış hem de sonsuza kadar pedallasalar yine de kapanmayacakmış gibi hissettiriyordu.Sonuç: Kapanmadı. Pogacar, Ganna ve van Aert üçlüsü bir süre birlikte çalışsalar da van der Poel bu tip solo atakları yüksek başarı oranıyla sonuçlandırabildiğini bize geçmişte çok kez göstermişti. Aynı başarıyı bir kez daha gösterdi ve büyükbabası Poulidor’dan aile yadigârını teslim aldı.Poupou kariyeri boyunca belki çok fazla yarış kazanmadı, ancak çok fazla kalp kazandı. Torunu Mathieu ise hem şampiyonlukları hem kalpleri kazanıyor. 2020 ve 2022’de elde ettiği iki Ronde van Vlaanderen zaferinin ardından üçüncü anıtsal klasiğini kazanan 28 yaşındaki van der Poel’un kariyeri bittiğinde adı en büyük klasikçilerin arasında yazıyor olacak.

Belçika'daki açılışın ardından, gözler İtalya'ya çevrildi. 

Siena'dan Sanremo'ya İtalya Baharı

🚲 Tour de France'ın 12. etabını INEOS Grenadiers takımından Tom Pidcock kazanarak tarihte Alpe d'Huez zirve finişini kazanan en genç bisikletçi oldu.

Aposto Gündem

Kros bisikleti Dünya Kupası’nın 12. Ayağı Belçika’nın Dendermonde Kenti’nde düzenlendi. Yarış, erkeklerde Mathieu van der Poel’un kros bisikletine geri dönüşü anlamına gelirken, bu sezon bu dalın büyük üçlüsü, yani Mathieu van der Poel, Wout van Aert ve Tom Pidcock, ilk kez birlikte yarıştı. Kadınlardaysa, kros bisikletinin süper yıldızı Hollandalı Lucinda Brand birinciliği yine kimseye kaptırmadı ve bu sezonki beşinci Dünya Kupası zaferini elde etti.Yarışın, puanlama olarak önceki ayaklardan hiçbir farkı olmasa da van der Poel’un kros bisikletine geri dönüşü bisiklet dünyası açısından Dendermonde ayağını özel kılıyordu. Van der Poel, dönüşüyle beraber yarışın hemen başında büyük rakibi van Aert ve kros bisikletinin bir diğer başarılı ismi Toon Aerts ile beraber öne çıktı. İngilizlerin genç süper yeteneği Tom Pidcock ise bu üçlüye ayak uyduramadı.Sekiz turdan oluşan yarışın beşinci turundan itibaren Wout van Aert rakipleriyle farkı açmaya başlarken, van der Poel’un yarış eksikliği kendini gösterdi. Yarışın başında ilk hamleyi yapan Toon Aerts ise bu ikilinin gerisinde kaldı. Beşinci tur bittiğinde van Aert, van der Poel ile arasındaki farkı 11 saniyeye kadar çıkardı.Yedinci turun sonunda farkı 40 saniyenin üstüne çıkaran Belçikalı bisikletçi, rahat bir galibiyet elde etti ve dünya kupasında Val di Sole ayağından sonra ikinci zaferini kazandı. Dendermonde rekabet açısından beklentileri karşılamamış olsa da, büyük üçlü 2 Ocak’ta Hollanda’nın Hulst Kenti’nde bir kez daha kozlarını paylaşacak.Van der Poel’un esas hedefiyse 29-30 Ocak’ta ABD’nin Fayetteville şehrinde düzenlenecek Dünya Şampiyonası’nda gökkuşağı mayosunu korumak. Şimdilik yarış eksikliği net şekilde hissedilse de, bir ayda bacaklarına yarış kilometrelerini yükleyecek bir van der Poel’un dünya şampiyonluğu için yine en büyük favori olacağı kesin.

Tom Pidcock ile ilgili hikayeler